تبیین جغرافیایی بنیادهای هویت در مقیاس محلی

دو رکن اصلی جغرافیا را انسان و مکان شکل می‎دهد؛ به‎گونه‎ای که برخی جغرافی‎دانان از جغرافیا با عنوان علم مکان‎ها یاد می‎کنند. بحث دربارۀ هر مکان، اغلب در سه مقیاس جغرافیایی، یعنی محلی، ملی و جهانی مطرح می‎شود؛ زیرا در هر مقیاس، مجموعۀ متنوعی از پیوندها و شبکه‎های ارتباطی یا فرایندهای اجتماعی جریان دارند. برخلاف رشته‎های دیگر علوم انسانی، «هویت» در علم جغرافیا حاصل تعاملات متقابل بین انسان و مکان زندگی اوست. از این رو باید ضمن تبیین جغرافیاییِ این پدیده، مؤلفه‎های تأثیرگذار بر آن شناسایی شوند. «تبیین جغرافیایی» چیزی نیست جز توضیح و تفسیر دربارۀ «چرایی» یا «چگونگی» ظهور یک پدیده یا رخداد جغرافیایی و نتایج حاصل از آن. این نوشتار در راستای پرداختن به تبیین جغرافیایی بنیادهای هویت در مقیاس محلی، بر این نکته تأکید می‎ورزد که «چرا» و «چگونه»، «جغرافیا» بر شکل‎گیری «هویت» در «مقیاس محلی» تأثیر می‎گذارد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‎دهد که نه‎تنها هویت هر مکان در مقیاس محلی (روستا، محله، شهر و ناحیۀ جغرافیایی)، به‎دلیل آنکه از عناصر کالبدی و کارکردی ویژۀ خود تشکیل‎شده «منحصربه‎فرد» است، بلکه «هویت ساکنان» این مکان‎ها نیز جدا از«هویت مکان» آنها نیست. پژوهش پیش رو از نوع کاربردی است که با بهره‎گیری از روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی صورت پذیرفته است.